امام کاظم علیه السلام بعضی از فرزندانش را چنین اندرز می دادند:

فرزندم!

بپرهیز از این که خداوند تو را در گناهی که از آن نهی ات کرده، ببیند؛

بپرهیز از این که پروردگار تو را از اطاعتی که بدان فرمانت داده، دور مشاهده کند.

بر تو باد به تلاش و کوشش.

هرگز خود را از کوتاهی در عبادت خداوند تهی مشمار؛ زیرا خداوند چنان که شایسته است عبادت نمی شود؛

و از مزاح بپرهیز که نور ایمانت را می برد و تو را سبک می سازد؛

و از اندوه و کسالت دور باش، که از بهره دنیا و آخرتت جلوگیری می کنند.